معمولا دانش آموزانی که وضعیت درسی مناسبی ندارند، موجب واکنش های گوناگون معلمان می
گردند.و معلم سعی می کند، با لحاظ نکات متعدد برخورد مناسب را داشته باشد.و یکی از آن روش ها
دعوت از اولیای این گروه از دانش آموزان است. و سرانجام: پی گیری های جدی اولیاء و معلم و
مدرسه، موجب بهبود وضعیت درسی دانش آموزان می گردد.
بنابراین "آنچه موجب ارتقای درسی دانش آموز "بی علاقه یا کم استعداد" می شود
اهتمام ویژه به او از جانب خانواده، معلم و مدرسه می باشد."
اما واقعا در مدارس عادی، برای دانش آموزانی که با استعداد و علاقمند به درس هستند،
و گاها با اختلاف محسوس، نسبت به هم کلاسی های خود، مطالب درس را به سهولت درک
می کنند و بر حسب علاقه، حتی پیشاپیش دنبال می کنند.
چه کرده ایم؟
"البته من در هر ترم، کتب تکمیلی که در مدرسه وجود داشت را به آنها به امانت سپردم، و برای این
گروه، در نوبت اول علاوه بر ارزشیابی عمومی، یک آزمون تکمیلی نیز در سطح کتبی که در
اختیارشان داده بودم، برگزار کردم. ولی می دانم که: نسبت به گروهی که مستعد نبودند، برای این
گروه از دوستانم وقت نگذاشتم! و توجهات من و مدرسه کافی نبوده است.
می بایست: بر خلاف رویه مرسوم، اولیاء آنها را به مدرسه دعوت می کردم.
هر چند، والدین این دانش آموزان از استعداد و علاقه فرزند خود غافل نیستند. اما اغلب آنها فقط
می دانند و افتخار می کنند.
در حالی که: بهترین وجهی که، برای آینده علمی و تحصیلی و حتی شغلی دانش آموز
می توان تصور کرد، از اهتمام جدی به علاقه و استعداد او قابل تصور است.
و این مطلب را باید به والدین توضیح داد و آنها را به تهیه کتابهای تکمیلی، که مناسب فرزند اوست
تشویق کرد و چنانچه امکان شرکت در کلاس های پیشرفته باشد، آنها را هدایت کرد.
و متاسفانه، بی توجهی ما و اولیاء دانش آموزان شاید از جمله عواملی باشد که،
یک دانش آموز مستعد راه خویش را نشناسد و یا گم کند.
و به نظر می رسد:
راه اندازی کلاس های تکمیلی و پیشرفته در هر منطقه ی آموزش و پرورش
"مخصوص دانش آموزان مستعد و با علاقه که در مدارس عادی تحصیل می کنند" و
به هر دلیل، امکان حضور در مدارس خاص را پیدا نکرده اند، می تواند، راه کار مناسبی برای
پرورش استعدادها و نیل به عدالت در عرصه آموزش و پرورش باشد.
