در کتاب زیست شناسی و آزمایشگاه(2) سال سوم تجربی ، فقط دو تا از پرده های جنینی(آمنیون و کوریون) ذکر شده است.این در حالی است که یکی دیگر از پرده ها(کیسه ی زرده) در زیست شناسی و آزمایشگاه(1) سال دوم تجربی در مبحث تولید گلبول های قرمز ، به عنوان یک محل تولید ذکر شده و هیچ توضیحی راجع به آن نیامده است.

مطالب ذیل از زیست شناسی جانوری سال چهارم متوسطه ی نظام قدیم گویای تمامی پرده های جنینی و کار آن هاست:

همه ی مهره داران ساکن خشکی دارای چهار پرده در اطراف جنین به نام های کوریون ، آمنیون ، آلانتوئیس و کیسه ی زرده هستند.این پرده ها جزء خود جنین نیستند و در هنگام تولد از آن جدا می شوند.نقش آن ها حفاظت از جنین در طول مدت رشد ، تأمین غذا و اکسیژن و کمک به دفع مواد زاید است.(در تخم پرندگان و خزندگان کوریون به صورت پرده ای نازک به سطح داخلی پوسته ی آهکی چسبیده است).در پستانداران ، کوریون به دیواره ی رحم می چسبد.

آلانتوئیس ضمن تکامل لوله ی گوارشی حاصل می آید.کار آلانتوئیس ، که اندامی کیسه مانند است در خزندگان و پرندگان دفع مواد زاید و در پستانداران ، کمک به جذب مواد غذایی است.کیسه ی زرده هم مانند آلانتوئیس از لوله ی گوارش حاصل می آید.در جانورانی که زرده تولید می کنند ، این کیسه دور زرده را می گیرد و این ماده را به مصرف رشد جنین می رساند.با آن که در تخمک آدمی زرده ای وجود ندارد ، کیسه ی زرده پدید می آید و فقط دیواره های آن به منزله ی جایگاه موقتی تشکیل گلبول های خونی عمل می کنند.

آمنیون ، داخلی ترین پرده ی اطراف جنین است.البته این پرده مستقیماً به بدن جنین نمی چسبد و فضای بین جنین و آمنیون که به حفره ی آمنیوتی معروف است از مایعی آب مانند به نام مایع آمنیوتی پر می شود ، که خود از ترشحات آمنیون است.جنین مهره داران ساکن خشکی در درون این استخر اختصاصی پرورش می یابد.مایع آمنیوتی ، مانع خشک شدن بدن جنین می شود ودر عین حال جلوی آسیب حاصل از وارد آمدن ضربات احتمالی را هم می گیرد.همچنین ایم مایع به جنین تا حدی آزادی حرکت می دهد.به طور طبیعی ، پرده ی آمنیون اندکی قبل از زایمان می ترکد و حدود یک لیتر مایع آمنیوتی را آزاد می کند.