یکی از  آداب  شبهای قدر در ماه رمضان، خواندن دعای جوشن کبیر معروف به دعای صد بند است  که به اعتباری اسامی خداوند است  .با مروری در ترجمه این نیایش ، میتوان به آداب  تعلیم و تربیت رسید آنگونه که مورد رضایت خدا و آنسان که شایسته مقام خلیفه خدا  و صاحبان رسالت خداست .برخی از آنها تا بند 30 عبارتند از:

1-       اگرخدا رامی خوانیم:«یا ولی الحسنات* ای دوستدار نیکویی ها» پس باید برای دانش آموزان  خودخیرخواه باشیم .

2-       اگرخدا را می خوانیم «یا خیر المحسنین* ای بهترین احسان کنندگان» پس با فراگیران به نیکی  و احسان برخورد کنیم.

3-      خدا را می خوانیم:«یا غافرالخطایا** ای بخشنده گناهان» پس خطای دانش آموزان را تا حدامکان ببخشیم .

4-      اگرخدا را به این صفت می خوانیم «یا واهب الهدایا** ای بخشنده هدایا » با هدیه  بخشیدن ، بذر محبت  در وجود دانش آموزان بکاریم.

5-      اگرخدا را می خوانیم«یا ذالعهد و الوفا** ای صاحب عهد و وفا» پس به عهد خود با دانش آموزان مخصوصا در زمانیکه اشتباهشان را جبران کنند وفاکنیم. 

6-     اگرخدا را می خوانیم «یا ذالرحمه و الرضوان** ای صاحب لطف و رحمت»با دانش آموزانمان نیز به  لطف و رحمت رفتارکنیم تا شایسته مقام خدایی شویم.

7-      اگرخدا را می خوانیم «یا من لا یرجی الا فضله** ای آنکه به جز فضل و رحمت از او امید نیست» پس در برخوردمان به فضل ، رحم و شفق داشته باشیم.

8-      اگر خدا رامی خوانیم «یا من سبقت رحمه غضبه** ای آنکه رحمت تو بر خشم تو سبقت دارد»پس در کلاس نیز محبت را سابق بر خشم و تنبیه بدانیم.

9-       اگر خدا رامی خوانیم «یا ماحی السئات** ای محو کننده بدیها»پس اگر دانش آموزمان سعی در جبران  اشتباه خود داشت مانیز به پاداش آن از خطای او  درگذریم.

10-     اگر خدا رامی خوانیم «یا من فی عفوه یطمع الخاطئون** ای آنکه خطاکاران به عفو او چشم طمع دارند»در کلاس درس نیز برای دانش آموزان راه بازگشت و جبران اشتباه را هموار کنیم.

سیدجلال جلیلی